-
1 χατέω
χατέω, nur praes. u. imperf., eigtl. den Mund aufthun (χαίνω, ΧΆΩ), dah. verlangen, begehren, heftig wünschen; οὐδέ τις ἡμῖν δόρπου μνῆστις ἔην, μάλα περ χατέουσιν ἑλέσϑαι Od. 13, 280, wie δμῶες χατέουσιν ἀντία δεσποίνης φάσϑαι 15, 376; absolut, wo der inf. aus dem Vorigen zu ergänzen ist, Il. 9, 518 Od. 2, 249; auch c. gen., bedürfen, nöthig haben, πάντες δὲ ϑεῶν χατέουσ' ἄνϑρωποι Od. 3, 48, u. öfter bei sp. D., Λάϊδος οὐ χατέων Agath. 3 (V, 302).
Перевод: с греческого на немецкий
с немецкого на греческий- С немецкого на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий